ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Να 'μαι και πάλιιι! Απ΄ότι βλέπω κατάφερα να βρεθώ πάλι μπροστά από το πληκτρολόγιο.
Τώρα βέβαια, θα μου πείτε, τί ήρθες να μας πεις, ότι ήρθε το τέλος?
Όχι καλέ, ηρεμήστε, δεν έγινε τίποτα! ....Στο παρά τρίχα!!!
Απλά, να, πέρασε πριν από λίγο έξω απ' το παράθυρο ο "ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ", ένας φουκαράς της γειτονιάς όπου εκεί που περπατάει στα καλά καθούμενα αρχίζει να ουρλιάζει και να κραυγάζει λόγια ασυνάρτητα (μάλλον όμως όχι γι' αυτόν), ενώ όλα αυτά διαρκούν όσο η απόσταση μεταξύ δύο στενών. Μετά σταματάει και συνεχίζει να περπατάει σαν να μην τρέχει τίποτα. Θυμίζει απίστευτα μιά διαφήμιση εταιρίας κινητής με κάποιον γραφικό "τρελό" που φώναζε στους δρόμους "ήρθε το τέλος, ήρθε το τέλος", εννοώντας το τέλος κινητής τηλεφωνίας.
Η δική μας η κατάστασή, ακόμα δεν έχει φτάσει σ' αυτό το σημείο Ως πότε όμως?

Ο καθένας μας στον προσωπικό του κόσμο, έχει τόσα στο κεφάλι του, δουλειά, οικογένεια, γυναίκα, λογαριασμοί, κανάλια, ειδήσεις, νόμοι ( ή και παραθυράκια) κλπ, που τα πράγματα σε ωθούν να αντιδράσεις έξω από "λογική".

Ο καθένας μας έχει το δικό του μηχανισμό απόσβεσης αυτών των κραδασμών και των κλονισμών, κάτι σαν αμορτησέρ. Τί θα γίνει όμως όταν αυτό φθαρεί ή η λακκούβα είναι γκρεμός? Ποιά θα είναι η αντίδραση τότε?
Τί θα γίνει όταν σου φάνε τη θέση πάρκινγκ?
Τί θα γίνει όταν σου 'ρθεί ένας φουσκωμένος λογαριασμός?
Τί θα γίνει αν δεν το δώσει το πέναλτι?
Τί θα γίνει όταν θα πρέπει να πληρώσεις περισσότερο φόρο για το καλό της οικονομίας?
Τί θα γίνει όταν θα αθωωθεί η ζαρντινιέρα?
Τί θα γίνει αν κάνει λάθος ο γιατρός?
Τί θα γίνει αν σου σκοτώσουν τον άντρα ή τον πατέρα μέσα στο λεωφορείο που οδηγούσε?

Ο ανθρωπάκος που φωνάζει "ήρθε το τέλος" είχε μάλλον μιά ήπια αντίδραση.
Αλλά τέτοιες αντιδράσεις σε λίγο καιρό θα αποτελούν πολυτέλεια!

Όσο χειρότερη η θέση που σε φέρνουν, τόσο χειρότερη η αντίδραση!
Μέχρι το σημείο να μην έχεις τίποτα άλλο να χάσεις και μόνο να αντιδράσεις μπορείς!

Μέχρι τότε, μακριά από τηλεοράσεις και μόδες και ας ανοίξουμε και καμιά κουβέντα με το διπλανό, μην βάζουμε βιαστικά το κλειδί και να ανοίγουμε γρήγορα γρήγορα την πόρτα μην τον συναντήσουμε. Στην ανάγκη σε αυτόν θα τρέξεις ρεεε!!!
Α! Και να διαβάζουμε και κανα βιβλίο λίγο λίγο όταν βρούμε χρόνο!
...Και να διαβάζουμε πολλά μπλόγκ να κρίνουμε και να ρωτάμε γιατί, μην τα δεχόμαστε όλα μασημένα και έτοιμα γιατί το μόνο που μπορείς να πεις είναι:
"ΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΩ ΚΙ ΑΥΤΟ"!!!

Γεια!
(ψιλοοργισμένος!)