Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΗΝ TV



Με αφορμή το post του παιδιού της πλατείας που διάβασα πριν λίγο, κάνω αυτήν την έκκληση σε όλους σας!


ΚΛΕΊΣΤΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!
Όντως είναι μερικές μέρες που η σκέψη αυτή μου στριφογυρίζει στο μυαλό, να το φωνάξω δηλαδή, "ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΗΝ TV"!


ΑΦΟΒΑ!

Εδώ και 2 μήνες έχω κλείσει την τηλεόραση!
Είμαι άλλος άνθρωπος!
Πολύ πιο ήρεμος, με καθαρή σκέψη, πολύ περισσότερη όρεξη και κέφι και με περισσότερο χρόνο για πράγματα (άσχετα αν τον αφιερώνω στις δουλειές)!

Καλύτερη ενημέρωση μέσω ίντερνετ και παντελής έλλειψη ανούσιων πληροφοριών!




Είναι η καλύτερη άμυνα απέναντι στην παπαρολογία που γεμίζει τς οθόνες και που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα!

Όχι άλλο κάρβουνο, τι κάνετε μωρέ, που έλεγε και ο Κούρκουλος!



ΕΠΙΛΕΓΩ ΤΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΩ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΔΩ!

ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΛΑΣΑΡΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ!

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ!

ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ, ΤΟ ΤΙ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΤΙ ΛΑΘΟΣ, ΘΑ ΤΟ ΚΡΙΝΩ ΕΓΩ, ΌΧΙ ΑΥΤΟΙ!

ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ!


ΣΤΕΡΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ!


ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ!

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Τι είναι ο άντρας για τη γυναίκα του!


Τις προάλλες βρισκόμασταν δύο ζευγάρια σε καφετέρια, βραδάκι για ποτάκι!
Όλα καλά και όλα ωραία, συζήτησούλα αστειάκια και η βραδιά κυλούσε άψογα.
Είχαμε να τα πούμε και καιρό οπότε τα νέα και των δύο ζευγαριών ήταν πολλά και ενδιαφέροντα.
Κάποια στιγμή (όπως ήταν και αναμενόμενο αν σκεφτεί κανείς πως εμείς είμαστε νιόπαντροι ενώ οι άλλοι κανένα χρόνο περίπου) μας ρώτησαν πως νιώθουμε τώρα, αν άλλαξε κάτι στη ζωή μας, πως περνάμε σαν παντρεμένοι και άλλα τέτοια διάφορα. Η απάντησή μας ήταν πως όχι, δεν αισθανόμαστε διαφορετικά σε σχέση με πριν το γάμο και πως φανταζόμαστε ότι η έλευση ενός παιδιού, μάλλον, αλλάζει πράγματα, καταστάσεις και αισθήματα. Στο κάτω κάτω ακόμα φρέσκοι ήμαστε και δεν έχουμε την εμπειρία - είπαμε.
Ακολούθως και εμείς με τη σειρά μας τους ρωτήσαμε για αυτούς. Αν άλλαξε η ζωή τους κλπ.
Παρένθεση:Η κοπέλα έμενε μόνη της πριν γνωριστούν και είχε συνηθίσει να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και να έχει την αυτονομία της.
Αφού γνωρίστηκαν άρχισαν να συζούν, με τη γνωστή κατάληξη έπειτα από κάμποσο καιρό, το γάμο!
Πάνω λοιπόν στη συζήτηση, μας είπε η κοπέλα για τις δουλειές του σπιτιού και ότι έκανε τα πάντα πριν γνωριστούν, όπως είπαμε και πριν.
Το καλό ήρθε όταν μας είπε:
"Που λέτε παιδιά, όταν γνωριστήκαμε με τον Ερμόλαο και συζήσαμε δεν άλλαξε τίποτα στη ζωή μας.
Έτσι κι αλλιώς ένα φαγητό μαγείρευα και πριν, ένα και τώρα.
Άλλωστε τι είναι ο Ερμόλαος?
Ένα πιάτο φαΐ!!!!"

Πετάγεται ο Ερμόλαος, γουρλώνει τα μάτια... και γυρνώντας σε 'μένα μου λέει:
"Κατάλαβες φίλε μου....
Να τι είναι ό άντρας....
Ένα πιάτο φαΐ!!!
Ακούς εκεί?
Ένα πιάτο φαΐ, τίποτ' άλλο!"

Σκάσαμε στα γέλια!


Έτσι λοιπόν μας βλέπετε εσείς οι γυναίκες ε?

Σαν ένα πιάτο φαΐ, ε?
ΑΑΑχχχχχχ......
Εσύ να τα βλέπεις φουκαρά παντρεμένε!
Δεν ήξερες? Δε ρώταγες? Να πεις πως δεν στα' λεγαν?

(σσ. το Ερμόλαος είναι ψευδώνυμο!)

Υ.Γ.

Ανεκδοτάκι για το τέλος:
Ποιο είναι το όνειρο του κάθε παντρεμένου?
Να δει μια μέρα τη γυναίκα του νυφούλα!

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Ojo De Culebra

Ojo De Culebra (Το μάτι του φιδιού)

Απίστευτο τραγούδι και μοναδικές ερμηνείες τόσο από τη Lila Downs , όσο και από τη La Mari των Chambao (υπέροχη/φανταστική η σελίδα τους)!


Απολαύστε το αν και δεν βρήκα καλύτερο Βίντεο ή καλύτερο ήχο! Προσεχώς, όμως, αφού το πάρω!





Ojo de culebra - Lila Downs (featuring La Mari)



Tu cuerpo va cargando cadenas,
cadenas de todos los tiempos,
ciruelo, ojo de culebra, tu frente
que en el rostro porta tus penas,

aliviame de la mala palabra,
La sombra de tu pensiamento, tu
labio, pon tu mano en mi tiempo
liberando con tu beso mi
condena....

se me cae, se me cae como la
culebra yo lo tiro, yo lo tiro
todo este rencor

se me cae, se me cae esas
falsedades
Asi yo me limbio tambien de dolor


Dame tu boca tu palabra
retumba, viento de noviembre que
arrastra tu piel

Dame tu mano que en tu brazo
me muevo, siembrame en el suelo
donde esta tu merced

Oyelo mi madre
oyelo mi hermana
oyelo este hijo de mis entranas

Oyelo mi madre
oyelo mi hermana
oyelo este hijo de mis entranas

se me cae, se me cae como la
culebra yo lo tiro, yo lo tiro
todo este rencor

se me cae, se me cae esas
falsedades
Asi yo me limbio tambien de dolor


Dame tu boca tu palabra
retumba, viento de noviembre que
arrastra tu piel


Dame tu mano que en tu brazo
me muevo, siembrame en el suelo
donde esta tu merced

Oyelo mi madre
oyelo mi hermana
oyelo este hijo de mis entranas

Oyelo mi madre
oyelo mi hermana
oyelo este hijo de mis entranas

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Νυχτερίδες & Αράχνες

Καλά έχει πιάσει αράχνες το καημένο το μπλογκάκι μου και εγώ έχω παρασκουριάσει και δεν καταφέρνω να ξεκουνηθώ και να κάνω καμιά γύρα στην πιάτσα...
Μου λείπει η καθημερινή επαφή που είχαμε τόσο καιρό αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά για την ώρα!
Δυστυχώς!
Περιμένω εκείνη τη στιγμή που θα καθίσω να κάνω κάνα δίωρο σεριάνισμα στα μέρη σας διαβάζοντας τα νέα σας, τις ιδέες και τα σχόλιά σας πίνοντας καφεδάκι (ή ποτάκι αν είναι αργά, ε?).

Μέχρι τότε κάνω υπομονή!
Υπομονή και εργασία και χαρά!
Πρέπει να δουλεύω αρκετά περισσότερο από το σύνηθες τώρα τελευταία και αλλιώς δεν με βλέπω καλά!
Οπότε τα κεφάλια μέσα!
Σας φιλώ όλους και σας υπόσχομαι να το καθαρίσω και λιγάκι το μικρό αυτό μπλογκάκι και 'γω σαν καλό παιδάκι!

Προσεχώς....