Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

Οι Μοιραίοι....

Πριν από λίγο ψάχνοντας παλιές αναρτήσεις της roadartist για Φλωρεντία & Βενετία, έπεσα παραδίπλα στα λίνκ της και εκεί στο σπουδαστήριο του νέου ελληνισμού όπου βρέθηκα να ακούω από τα χείλη του μεγάλου μας ποιητή Κώστα Βάρναλη τους στίχους των Μοιραίων του!

Διαβάστε με προσοχή, αλλά πολύ καλύτερα να τ' ακούσετε μόνοι σας από τον ίδιο εδώ!

Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ' η παρέα πίναμ' εψές·
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας
,χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό·
τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό·
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.

― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.

Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!




Πείτε μου τώρα τι σας θυμίζει, τι σκέψεις σας φέρνει στο νου!
Επίκαιρο σαν να γράφτηκε χτες!



ΥΓ.
Όποιον ακούσω να λέει ότι η "Μπαλάντα του κυρ Μέντιου" είναι του Σφακιανάκη θα τονε βαρέσω!
Δεν αντέχω άλλο!

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ (Ή ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ)

Γύρισα! Γύρισα!!!




Τελείωσαν όλα λοιπόν! Τέλος τα ψέματα! Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και άλλα πολλά τέτοια!!!




Αφού λοιπόν άλλαξα κατηγορία και ανέβηκα κλίμακα, ή αλλιώς μπήκα στο γνωστό κλαμπ (όχι σάντουιτς) κατά το τέλος του τελευταίου καλοκαιριάτικου μήνα, είπα να πεταχτώ και μέχρι την Πράγα έτσι για μερικές κάνα δυό τρεις, δέκα μερούλες.


Έτσι μωρέ μόνο και μόνο να δω τι λένε αυτές οι περίφημες μπυρίτσες της περιοχής!




Μετά την επιστροφή η προσαρμογή ήταν και ακόμα είναι πολύ δύσκολη καθώς όλες οι δουλειές έπεσαν μαζεμένες και γενικά υπάρχει πιεσούλα!




Αλλά και μεγάλο άγχος για το πότε θα μπορέσω να αναπληρώσω το 'χαμένο" χρόνο και να ρίξω μια ματιά στη γειτονιά και να πάρω μια γεύση για το τι συνέβη όσο έλειπα!




Απ' ότι είδα πάντως ρίχνατε και μια ματιά στο σπιτικό μου και σας ευχαριστώ που ποτίσατε και τα λουλούδια! ΧΕΧΕ!!!




Χαίρομαι που βρίσκομαι ξανά πίσω στη γειτονιά μας που πραγματικά μου 'λειψε πολύ.


Είχα μια έννοια πως κάτι άφησα πίσω και πρέπει να γυρίσω για να δω αν είναι όλα καλά!




Μάλλον ήμουν και ο τελευταίος που έφυγε για διακοπούλες απ' ότι κατάλαβα έτσι?




Για την ώρα να ευχηθώ σε όλους καλό Φθινόπωρο και υπομονή μέχρι την επόμενη "έξοδο" μεγάλη ή μικρή, κοντινή ή μακρινή!


Καλό Φθινόπωρο λοιπόν και να έχουμε μια καλή σεζόν δημιουργική με έμπνευση και φαντασία, αλλά και καλή υγεία!!!!




Λίαν συντόμως το "ρεπορτάζ" από την Πράγα!!!