Πράγα Νο 2

Συνεχίζοντας την περιήγησή μας στο λόφο και καταπράσινο πάρκο του Petrin (βρίσκεται στην αριστερή όχθη του Μολδάβα) και αφού ανέβηκα και κατέβηκα, μόνος μου καθώς η κυρία kikop έχει ακροϋψοφοβία, τα 299 σκαλοπάτια του μικρού Eiffel όπου στην κάθοδο τα είδα όλα γιατί η σκάλα ήταν στενή και δίπλα σου μεταλλικά κάγκελα τα οποία όμως δεν εμπόδιζαν το βλέμμα στο κενό, περάσαμε μια βόλτα από τους παραμορφωτικούς καθρέπτες στο διπλανό από τον πύργο ξύλινο καστράκι και αρχίσαμε την κάθοδο του λόφου!

Η κάθοδος μας χάρισε εικόνες απίστευτης ομορφιάς και τη συνάντηση με σκιουράκια αλλά και με έναν τρυποκάρυδο!!! Ναι, ήρθαμε φάτσα κάρτα, μας κοίταξε και τον κοιτάξαμε πριν πετάξει και εξαφανιστεί ανάμεσα στα κλαριά των δέντρων!
Περάσαμε κάποια σημεία υπέροχα και μαγευτικά. Βράχια γυμνά που θύμιζαν τόπο μυσταγωγίας και συγκέντρωσης δρουΐδων και θυσιών ανήλια.
Αλλά η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας, η παρακάτω λιμνούλα!


Τοπίο παραμυθένιο! Καθισμένος στα παγκάκια στο βάθος περιμένεις κάποιο φανταστικό πλάσμα να αναδυθεί από τα γαλήνια νερά, ίσως η ίδια η μυθική πριγκίπισσα Λίμπουσε (Libuse) που λέγεται πως οραματίστηκε πως γύρω από τους επτά λόφους θα γινόταν περίλαμπρη πόλη, δηλαδή η Πράγα!

Στο Petrin είδαμε πολλές γιαγιούλες στον περίπατό τους, πάρα πολλές μητέρες ή νταντάδες με τα καροτσάκια τους να παίρνουν τη βόλτα τους, όπως επίσης και πολύς κόσμος με τους σκύλους του να χαίρονται τη φύση!!

Επόμενη στάση το νησί Καμπά -ή Κάμπα, δεν ξέρω- (Na Kampě) που βρίσκεται πολύ κοντά στην αριστερή όχθη του Μολδάβα και ακριβώς κάτω από γέφυρα του Καρόλου! Ένα μεγάλο πάρκο υπάρχει εκεί καθώς και πολλά όμορφα σπιτάκια, ξενοδοχεία καθώς και το μουσείο μοντέρνας τέχνης Καμπά. Το νησάκι χωρίζεται από την περιοχή που ονομάζεται Mala Strana και σημαίνει Μικρό Μέρος από ένα κανάλι που λέγεται Διαβολόρεμα και στο πάνω οποίο ακόμα διατηρούνται κάποιο νερόμυλοι από τους αρκετούς που υπήρχαν παλιά. Στον βασικό δρόμο που οδηγεί στο νησάκι, την Velkoprevorske namesti, υπάρχει ο τοίχος του Λένον. Του γνωστού Τζον Λένον των Beatles πάνω στον οποίο υπάρχει ένα ανάγλυφο πορτραίτο του μουσικού, είναι γεμάτος από στίχους, συνθήματα, graffiti και έχει τη δική του ιστορία. Ήρωας μετά το θάνατό του ο Λένον αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς νέους αλλά και μουσικούς στους οποίους απαγορευόταν η ελεύθερη έκφραση από το καθεστώς. Η προσπάθεια της αστυνομίας να βάψει τον τοίχο απέτυχε παταγωδώς καθώς την επόμενη κιόλας ήταν γεμάτος από στίχους, αφιερώσεις κλπ. Πολλοί κοιμόντουσαν εκεί το βράδυ για να γράψουν πρώτοι το πρωί. Έτσι ο τοίχος του Λένον συμβολίζει την ελεύθερη έκφραση και της ειρήνη. Λένε πως ο τοίχος ανήκει στους Ιππότες της Μάλτας -παλιό τάγμα σταυροφόρων- και αναρωτιέμαι, υπάρχουν ακόμα? Που χάθηκαν αυτά τα παιδιά??



Το Διαβολόρεμα και ένας Νερόμυλος


Επόμενη στάση το Μουσείο του Κάφκα στη Mala Strana, από την αυλή του οποίου και η σεμνή φωτογραφία! Μέσα δεν μπήκαμε!

Τσ τσ τσ!!! Αίσχη!

Πολλά ωραία και καλά πράγματα συνέβαιναν στην πόλη εκείνον τον καιρό αλλά εμείς είπαμε να κάνουμε μια βαρκάδα, για την ακρίβεια ποδηλατάδα στα....κατάμαυρα νερά του Μολδάβα! Γύρω απ' τα νησάκια κοντά στα φράγματα του ποταμού και περιτριγυρισμένοι από κύκνους, νερόκοτες και φωνακλούδες πάπιες!
Στην παρακάτω φωτογραφία το Εθνικό Θέατρο της Πράγας (Narodni Divadlo στα τσέχικα, ένα από τα κτήρια του Εθνικού θεάτρου δηλαδή!) από το ποτάμι!
Στο λινκ μπορείς να κάνεις καταπληκτικές ψηφιακές βόλτες σε full screen!




Το Εθνικό Θέατρο μέσα απ' το ποτάμι!






Παπούτσι από τον τόπο σου.... που κόλλησε και τσίχλα!

Το παρακάτω κτήριο που λέγεται Fred & Ginger προς τιμή των διάσημων χορευτών είναι ένα διάσημο αξιοθέατο της δεξιάς όχθης του Μολδάβα. Μπορείτε να κάνετε μια περιήγηση 360 μοιρών από την ταράτσα του εδώ! Στο κτήριο αυτό υπάρχει ένα γαλλικό εστιατόριο του οποίου μόλις διαβάσαμε τον κατάλογο που έχει αναρτημένο έξω από την είσοδο, λυθήκαμε στα γέλια!!! Και να φανταστεί κανείς πως οι τιμές στην Πράγα είναι πολύ φτηνές σε σχέση με τα δικά μας!!! Δεν ξέρω πως την είχαν δει οι τύποι!!!

Η ανατολική όχθη του ποταμού είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Πλακόστρωτος πεζόδρομος με μια μικρή λωρίδα για ποδηλάτες που τρέχουν σαν τρελοί και αν ξεχαστείς μπορείς άνετα να βρεθείς παρέα με τους κύκνους και τις πάπιες μέσα στα.... κατάμαυρα νερά, να σε ταΐζουν περαστικοί με κομματάκια ψωμιού! Κάτι τέτοιο κάναμε κάποια απογεύματα. Αράζαμε σε παγκάκια κοντά στην προβλήτα-όχθη και εφοδιασμένοι με αρκετά ψωμάκια για χότ ντογκ ταΐζαμε τα πλήθη των υδρόβιων πουλιών. Τα άτιμα, μόλις έπεφτε η πρώτη μπουκίτσα στο νερό πλακώνανε από όπου μπορείς να φανταστείς!

Η δυτική όχθη του Μολδάβα με το Slovansky Ostrov (Σλαβική νήσος) στ' αριστερά και το Εθνικό Θέατρο στο βάθος

Μια ακόμα περιήγηση...εδώ απέναντι από στο Σλαβικό νησάκι! Εκεί βρίσκεται και η γκαλερί Manes με εστιατόριο με θέα στο Μολδάβα. Πολύ όμορφη, ......δεν πήγαμε ούτε εκεί!

Πανοραμική φωτογραφία από τη δυτική όχθη (χμ....λίγο στραβή!)

Ένα υπέροχο μικρό ξενοδοχείο και εστιατόριο - πλοιάριο, με εξαιρετική θέα, το Botel Matylda

Στη φωτογραφία από πάνω, ένα καφέ-μπυραρία, δίπλα ακριβώς στα νερά και με ζωντανή ροκ και ποπ μουσική all time clasic, από ξένους μουσικούς (ένας κάθε βραδιά) σε σόλο τραγούδι & κιθάρα. Έπαιζαν από μεσημεροαπόγευμα μέχρι την 11 το βράδυ (έπειτα δεν επιτρεπόταν) σχεδόν ένα οκτάωρο όρθιοι με τους περισσότερους να μην δίνουν ιδιαίτερη σημασία. Άσχημο αυτό. Δεν μ' άρέσει καθόλου όταν δεν σέβονται κάποιον καλλιτέχνη, όποιος κι αν είναι αυτός, μικρός ή μεγάλος, όπως επίσης και το αντίθετο (για μερικές... "ντίβες")
Πάντως είχε πολύ ωραίο λουκάνικο και φυσικά καλή μπύρα!!! ΧΕΧΕ!!!

Μια νυχτερινή άποψη από την οδό Nadodni η οποία από το Μολδάβα καταλήγει στους μεγάλους πεζόδρομους της Πλατείας Wenceslas (Vaclavske) και της οδού Na Prikope.

Η τουριστική περιοχή της παλιάς πόλης από την γέφυρα του Καρόλου μέχρι και γύρω από την Πλατεία Wenceslas ενώ είναι γεμάτες υπέροχα κτήρια και αξιοθέατα, είναι επίσης φίσκα στον κόσμο πράγμα που για όποιον θέλει την ησυχία του (όπως εμείς) είναι κουραστικό. Άλλωστε η πλατεία είναι γεμάτη από Καζίνο και "καμπαρέ"....

Η ατραξιόν της πόλης όπως φάνηκε σ' εμάς τουλάστιχον, ήταν οι αράχνες! Ιδίως κοντά στο ποτάμι, οι ιστοί έπνιγαν τα πάντα. Το βράδυ δεν τόλμαγες να ακουμπήσεις στα κάγκελα πάνω από το Μολδάβα. Εκατομμύρια αράχνες (και καλοζωισμένες έτσι..) παντού, κυρίως στα κάγκελα, στα φώτα και τους στύλους, πινακίδες, στάσεις, παντού. Αφού πρέπει να κινείσαι συνέχεια καθώς περιμένεις το τραμ για να μη γίνεις ένα κουκούλι ολόκληρος!!!

Μιαν άλλη φορά μέρα πια, περάσαμε μια βόλτα από ένα μικρό αλλά νοστιμούτσικο παζάρι στην οδό Rytirska, μια παράλληλο της Narodni κάθετη της Vaclavske namesti. Φρούτα, λαχανικά μπυραρίες και εστιατόρια γύρω αλλά και ένα κάρο σουβενίρ! Εμείς πήραμε μια μάγισσα κακάσχημη που καθόταν πάνω σε μια λέκάνη (θρόνος) και με το που χτύπαγες παλαμάκια άρχιζε να γελάει και να....πρρρρ ...πε, πε, πέρδεται!!!! Οι απίθανες τσέχικες μαριονέτες, ήταν πάντως το καλύτερο που θα μπορούσες να αγοράσεις (αν και ακριβούτσικες) δεν τις βρήκαμε στο παζάρ', αλλά στα στενά της Stare Mesto (παλιά πόλη είπαμε!)

Φανταστικές μαριονέτες!

ΤΕΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ (ξαφνικό)

......του μπι κοντίνιουντ!